Fotograaf bij je bevalling - Arnhem/Zevenaar

Fotograaf bij je bevalling – Arnhem

Ze wist het zeker… bij de geboorte van een tweede kindje moest er een fotograaf bij zijn. De bevalling van haar eerste was niet helemaal wat ze ervan verwacht had en had best een indruk achter gelaten. Ook miste ze delen van de bevalling en kon ze deze niet meer terug halen in haar gedachten.

Kennismaking

Op oudejaarsdag ontving ik een mailtje van ze, waarin ze zich kort voorstelden en aangaven op zoek te zijn naar een geboortefotograaf voor hun tweede kindje die ze in mei verwachtten. We planden een kennismakingsgesprek bij hen thuis en ik vertelde hen wat er allemaal komt kijken bij een geboortereportage. Ook had ik een voorbeeld album bij me om te laten zien hoe een reportage er ongeveer uit komt te zien en hoe het album eruitziet die ze ook zullen ontvangen, met daarin hun eigen geboorteverhaal. Ze waren eigenlijk gelijk overtuigd en gaven aan dat ze graag wilde dat ik de geboorte van hun tweede kindje zou fotograferen.

Tussentijds contact

Vanaf het moment dat ik standby stond hebben we regelmatig contact gehad via Whatsapp. Ze vertelde mij hoe haar controles bij de verloskundigen gingen, of alles goed ging met de baby, maar ook dat wat haar betreft de kleine wel mocht komen, want ze had erg veel last van harde buiken en bekkenklachten. De kleine meid dacht daar anders over want die was nog niet goed ingedaald, waardoor er ook nog niet gestript kon worden.

Vakantie

Samen met mijn gezin hadden we al een tijdje een korte vakantie in Nederland gepland, precies op het moment dat ik standby zou staan. Ik maakte me er nog niet heel erg veel zorgen om, omdat ze pas 38 weken zou zijn en ging er dan ook vanuit dat ik lekker van de tijd met mijn gezin kon genieten. Zo gezegd, zo gedaan. 5 mei gingen we weer naar huis en alles was nog steeds rustig, tot 7 mei…

5.52 uur: Hoi Linda, het is al een uur of 2 aan het rommelen hier. Last van buikkrampen/lichte weeën (?), maar niet heel regelmatig nog, maar het is er wel. Ik dacht ik stuur je voor de zekerheid vast een berichtje.

7.25 uur: Het neemt nu helaas weer af…

En dat deed het ook, de weeën zakten weg en het was weer rustig. Vals alarm dus!

19.13 uur: Ik heb weer een uur/anderhalf uur lichte weeën van een halve minuut… Lijkt alleen niet echt door te zetten weer.
20.52 uur: De verloskundige komt even langs om te kijken en een plan te maken voor vannacht.
22.01 uur: Ze is net weg. Heb 1-2 centimeter ontsluiting en de baarmoedermond lag nog wat naar achteren, maar was wel al verstreken. Dus het is niet voor niks deze weeën/krampen…

Ik ging gewoon naar bed en had mijn telefoon naast me liggen op mijn nachtkastje. Zou het dan toch vannacht gaan gebeuren? Maar de volgende ochtend ontving ik pas weer een appje.

6.15 uur: Goedemorgen, ik heb vannacht nog redelijk geslapen. Heb nu een uur lang best krachtige weeën van een minuut, om de 9-10 minuten.

8.13 uur: Ik heb de verloskundige gebeld om te vertellen hoe het ervoor stond. Ze komt rond 9.00 uur langs.

9.20 uur: 4 centimeter. Gaan nu naar het ziekenhuis toe!

YOEHOE!!! Het is zover! Ik had er zin in. Ik was nog bij een andere afspraak, maar bijna klaar, dus kon daarna direct door naar het ziekenhuis. Super spannend toch altijd weer!

We kwamen tegelijk aan in het ziekenhuis en werden begeleid naar verloskamer 9. Een heerlijke ruime kamer en het toeval wil dat hun eerste kindje ook in deze verloskamer geboren is. Toeval…?

De weeën werden heftiger en ze besloot om lekker in bad te gaan om op die manier de weeën goed op te kunnen vangen en dat hielp. De ontsluiting ging keurig volgens het boekje, ongeveer 1 centimeter per uur. Na een paar uur in bad te hebben gezeten zat ze op 8 centimeter. Om de ontsluiting wat verder te bevorderen werden de vliezen gebroken en besloot ze om even uit bad te gaan en de weeën op bed, al zittend op handen en knieën op te vangen. De baarkruk werd ook nog even geprobeerd, maar dit vond ze niet fijn.

Na een uurtje of twee was er volledige ontsluiting en mocht ze mee gaan persen. Maar dit persen was nog best lastig. Er was een grote boosdoener… een volle blaas! Een héle volle blaas… ruim 700cc. Nadat deze geleegd was via een katheter zag je gelijk dat het persen meer vorderingen maakte. Het hoofdje van de baby kwam in zicht en om 16.13 uur werd er een prachtig mooi meisje geboren!

Welkom op de wereld kleine meid!